زموږ ګرانو تاجکو, ازبکو او د نورو ژبو افغانانو خویندو او وړونوته

میرمنو او ښاغلو

په افغانستان کی د ۴۴ کالو راهیسی شخړی دی. ددغه شخړو یو اصلی علت هم دادی چی په افغانستان کی ډیری ژبی وجود لری. دا دافغان ولس او راتلونکی نسل دپاره یوه غټه ستونزه ده ولی چی دافغانستان دښمن ددغه موضوع څخه ناوړه استفاده کوی. موږ په تیرو ۴۴ کلونو کی ولیدل سره دهغه چی موږ يوافغان ولس یو دیوه وطن خلګ یو او تر یوه بیرغ لاندی ژوند کوو مګر بیاهم دافغانستان دښمن دپښتو، فارسی اونورو ژبو تر نامه لاندی څو ټوټی کړلواو په خپل منځ کی یی په جنګ سره واچولو چی له امله یی ډیربیګناه انسانان ووژل سول البته په دی باره کی زموږ دافغان ولس خپله ملامتی هم ده چی ددښمن په اشاره مو ملی یووالی تر پښو لاندی کړی اوپه خپلمنځی جګړو کی دژبنی اختلافاتو په خاطر یو دبل په مقابل کی ودریدلو.
لکه څنګه چی تاسی خپله شاهدا ن یاست په افغانستان کی د دوو یاډیرو ژبو کارول ددی لامل وګرځیدی چی دپښتو ژبی, فارسی ژبی یانورو ژبو خلګ به په خپل مابین کی یو دبل په ژبه نه سره پوهیدل, له دی امله مختلفو ژبو  دخلګو په منځ کی نفرت پیدا کړی وو. یو پر بل یی بد ویل، په حکومت کی جنجال وو, د دولتی چوکیو پر سر جنجال وو , یو به ویل زه یم بل به ویل زه یم, یو د بل سره به یی شخړی وی او خوابدی به سول.
اصلاً په دی باره کی دپخوانیو پاچهانو یا پخوانیو حکومتونو ملامتی هم ده ځکه چی دوی باید په ټولو مکتبونو او ادارو کی یوه ملی ژبه کارولی وای. البته دا یوه ښکاره خبره ده چی په نورو ملکونو کی هم ډیر قومونه ژوند کوی چی رنګارنګ ژبی لری اما بیا هم یوه ملی ژبه لری.

طبعا هرڅوک اجازه لری چی په خپله مورنی ژبه خبری وکړی, تاسی ته به معلومه وی چی اضافه تر ۲۵۰  کالو راهیسی افغانی هندوان  او افغانی سکان په خپلو مورنیو ژبو خبری کوی  په مکتب کی او دنور افغان ولس سره بیا په افغانی ژبه خبری کوی. د هر چاچی ډیری ژبی زده وی هعه په ژوند کی ډیری اسانتیاوی لاس ته راوړی. موږ دفارسی, ازبکی اونورو ژبو سره تعصب نه لرو. ټول قومونه او دټولو بیلابیلو ژبو خلګ چی په افغانستان یا خارج کی زیږیدلی وی مور یا پلار یی افغان وی دا ټول یو افغان ولس دی.
یوه ملی ژبه دټول افغان ولس دپاره ډیره ضروری ده. موږ نه غواړو چی دافغانستان دښمن بیا افغان ولس او دافغانستان راتلونکی نسلونه په جنګ سره واچوی. یوه ملی ژبه ملی یووالی راولی یوه ملی ژبه ددښمن په مقابل کی دزورورتیا علامه ده. یوه ملی ژبه داوسنی او أینده نسلونو دپاره سوله اوخوشحالی راولی.  یوه ملی ژبه هغه نفرت دمنځه وړی چی دښمنانو دافغانانو په منځ کی اچولی دی یوه ملی ژبه دافغان ولس دیوبل سره دپوهیدلو په معنی ده. نوپرموږ ټولو افغان قومونو اودټولو ژبو پرخلګو باندی دافرض دی چی دافغانستان دپاره یوه ملی ژبه وکاروو یعنی هغه ژبه چی په پخوا وختو کی هم دملی ژبی په حیث ټاکل سوی وه او نوم یی پښتو دی.  موږ ټول افغان ولس باید پښتو ملی ژبی ته احترام ولرو, د ټولو مکتبونو تدریس او د ادارو رسمی ژبه باید پښتو وی, طبعاً مکتبونه کولای سی چی فارسی, انګلیسی یا بله ژبه دیو مضمون په حیث په درسی نصاب کی شامل کړی

.
طبعا به زموږ ددغه لیک څخه ځینی کسان چی فارسی یانوری ژبی وایی یوڅه ناخوښه وی ځکه نو موږ د هغو هیوادوالو څخه چی ژبه یی فارسی یا بله ژبه وی هیله کوو چی دوی هم باید فکر وکی چی دا کارد ټول افغان ولس دمشکل دحل کولو دپاره ضروری دی, په دی ډول سره داوسنی او راتلونکی نسل دپاره سوله اوخوشحالی منځ ته راځی.

په درنښت

به تاجیک ها، ازبک ها، افغان های عزیزما که به زبان های دیگر صحبت می کنند، خواهران و برادران گرامی،

خانم ها و آقایان محترم،

مدت ۴۴ سال است که در افغانستان درگیری ها دوام دارد. یکی از دلایل اصلی این درگیری ها وجود زبان های زیاد در افغانستان است. این مشکل بزرگی را برای مردم افغانستان و نسل های آینده ایجاد می کند زیرا دشمنان افغانستان از این موضوع برای اهداف خود سوء استفاده می کنند. در ۴۴ سال گذشته دیدیم که با وجود اینکه ما یک ملت افغان هستیم، در یک کشور و زیر یک پرچم زندگی می کنیم، اما دشمنان افغانستان ما را به تحت عنوان پشتو، فارسی و دیگر زبان ها تقسیم کرده و ما را با یکدیگر درگیر کرده اند. . در نتیجه بسیاری از مردم بی گناه کشته شدند. البته تا حدودی مردم افغانستان ما نیز مقصر هستند. ما زیرتاثیرتبلیغات دشمنان افغانستان وحدت ملی خود را زیر پا گذاشتیم و به دلیل اختلافات لسانی با یکدیگر جنگیدیم.

همانطور که می بینید، استفاده از دو یا چند زبان در افغانستان به این معنی است که افرادی که به زبان های پشتو، فارسی و سایر زبان ها صحبت می کنند نمی توانند یکدیگر را درک کنند. متاسفانه این موضوع منجربه نفرت متقابل، اتهامات و درگیری ها شده است. همیشه در داخل حکومت ها و بر سرمقام های دولتی اختلافاتی به وقوع پیوسته است. هر یک از طرفین درگیرخودرامستحق می دانست  و ادعا می کرد که حق به جانب است و به طرف مقابل تهمت می زد.

البته شاهان سابق و دولت های قبلی افغانستان نیز در این موضوع مقصر هستند، زیرا باید زبان ملی یکسان را به عنوان زبان آموزشی در همه مکاتب و زبان رسمی در تمام ادارات دولتی تعین می کردند. این یک واقعیت آشکار است که در کشورهای دیگر نیز اقوام زیادی وجود دارند که دارای زبان های مختلف هستند، اما باوجودآن چنین کشورها یک زبان رسمی یا یک زبان ملی برای کشورهای خود تعریف کرده اند.

البته هرفرد افغان اجازه دارد به زبان مادری خود صحبت کند. همانطور که می دانید، هندوهای افغان و سیک های افغان بیش از ۲۵۰  سال است که به زبان مادری خود در میان خود صحبت می کنند، اما در مکتب و با دیگر افغان ها به زبان افغانی مکالمه می کنند.آموختن لسان های متعدد تسهیلات زیادی را در زندگی فراهم می سازد. ما هیچ تعصبی نسبت به فارسی، ازبکی و سایر زبان ها نداریم. تمام اقوام و مردم افغان  به هر زبانی که صحبت می کنند چی درداخل یا خارج از  افغانستان به دنیا آمده باشند درصورتی که مادر یا پدرشان افغان باشند، آنها همه یک ملت افغان هستند.

زبان ملی یکسان برای همه مردم افغانستان بسیارضروری است. ما نمی خواهیم که دشمن افغانستان دوباره مردم  و نسل های آینده افغانستان را در جنگ های داخلی علیه یکدیگر درگیرکند. زبان ملی وحدت ملی را تضمین می کند. زبان ملی نشان دهنده قدرت ما در برابر دشمن است. زبان ملی تضمین کننده صلح و زندگی شاد برای نسل حاضر و آینده است. زبان ملی کینه ای را که دشمنان در میان افغان ها برانگیخته اند از بین می برد. زبان ملی وسیله ارتباط میان مردم افغانستان است. بنابراین، بر همه اقوام و مردم افغانستان، به هر زبان که حرف میزند ، فرض است که از زبان ملی افغانستان استفاده کنند، همان زبانی که در گذشته  نیزبه عنوان زبان ملی افغانستان تعیین شده بود. این زبان «پشتو» نام دارد. " همه ما در افغانستان باید به زبان ملی پشتو احترام بگذاریم. زبان تدریس در تمامی مکاتب و زبان رسمی در تمامی ادارات دولتی لازم است که پشتو باشد.

البته برخی از افرادی که به زبان فارسی یا هر زبان دیگری صحبت می کنند از این مقررات تا حدی ناراضی خواهند بود. بنابراین از افرادی که به زبان فارسی یا هر زبان دیگری صحبت می کنند، خواهش میکنیم که دراین مورد فکرکنند و مقررات مذکوررا برای حل مشکلات مردم افغانستان ضروری بدانند. از این طریق می توان به صلح و زندگی شاد برای نسل حاضر و آینده مردم افغانستان دست یافت.

بااحترام

To our dear Tajiks, Uzbeks, Afghans speaking other languages, sisters and brothers,

Ladies and Gentlemen,

The conflicts in Afghanistan have lasted for 44 years. One of the main reasons for these conflicts is that there are many languages in Afghanistan. This poses a major problem for the Afghan people and future generations as the enemies of Afghanistan exploits this issue for their own purposes. In the past 44 years we have seen that although we are an Afghan Nation, living in one country and under one flag, the enemies of Afghanistan have divided us under the names of Pashto, Farsi and other languages and engaged us in battles against each other. As a result, many innocent people were killed. Of course, our Afghan people are also partly to blame. We violated our national unity at the suggestion of our enemies and fought each other due to language differences.

As you can see, the use of two or more languages in Afghanistan meant that people speaking Pashto, Persian and other languages could not understand each other. This led to mutual hatred, accusations and conflicts. There have always been disputes within governments and over government posts. Each party to the conflict claimed to be the master of the house and slandered the other side.

Of course, the ex-Kings and previous governments are also to blame for this issue, because they should have introduced a uniform national language as the language of instruction in all schools and the official language in all administrative authorities and public offices. It is an obvious fact that there are also many ethnic groups in other countries who have different languages, but nevertheless such countries have defined a uniform official language or national language for their countries.

Of course, every Afghan is allowed to speak in his native language. As you may well know, Afghan Hindus and Afghan Sikhs have spoken their mother tonue among themselves for more than 250 years, but communicate in Afghan language at school and with other Afghans. Learning many languages brings many facilitations in life. We have no prejudices against Persian, Uzbek and other languages. All tribes and people speaking any language who are born in Afghanistan or abroad and whose mothers or fathers are Afghans, they belong to the Afghan nation.

A uniform national language is very important for all Afghan people. We do not want the enemy of Afghanistan to again push the Afghan people and future generations of Afghanistan into civil war against each other. A national language ensures national unity. A national language is a symbol of strength against the enemy. A national language ensures peace and a happy life for present and future generations. A national language destroys the hatred that enemies have stirred up among Afghans. A national language is a means of communication among the Afghan people. Therefore, it is obligatory for all Afghan tribes and people, regardless of their native language, to use the national language for Afghanistan, which is the language that was designated as the national language of Afghanistan in the past.This language is called "Pashto." All of us in Afghanistan must respect the national language of Pashto. The language of instruction in all schools and the official language in all administrative agencies and public offices should be Pashto.

Of course, some people who speak Farsi or any other language will be a bit dissatisfied with this regulation. Therefore, we ask people who speak Persian or any other language to consider that this regulation is necessary to solve the problems of the entire Afghan people. In this way, peace and a happy life can be achieved for the present and future generations of the Afghan people.

Best regards