زموږ ګرانو تاجکو, ازبکو او د نورو ژبو افغانانو خویندو او وړونوته

میرمنو او ښاغلو

په افغانستان کی د ۴۴ کالو راهیسی شخړی دی. ددغه شخړو یو اصلی علت هم دادی چی په افغانستان کی ډیری ژبی وجود لری. دا دافغان ولس او راتلونکی نسل دپاره یوه غټه ستونزه ده ولی چی دافغانستان دښمن ددغه موضوع څخه ناوړه استفاده کوی. موږ په تیرو ۴۴ کلونو کی ولیدل سره دهغه چی موږ يوافغان ولس یو دیوه وطن خلګ یو او تر یوه بیرغ لاندی ژوند کوو مګر بیاهم دافغانستان دښمن دپښتو، فارسی اونورو ژبو تر نامه لاندی څو ټوټی کړلواو په خپل منځ کی یی په جنګ سره واچولو چی له امله یی ډیربیګناه انسانان ووژل سول البته په دی باره کی زموږ دافغان ولس خپله ملامتی هم ده چی ددښمن په اشاره مو ملی یووالی تر پښو لاندی کړی اوپه خپلمنځی جګړو کی دژبنی اختلافاتو په خاطر یو دبل په مقابل کی ودریدلو.
لکه څنګه چی تاسی خپله شاهدا ن یاست په افغانستان کی د دوو یاډیرو ژبو کارول ددی لامل وګرځیدی چی دپښتو ژبی, فارسی ژبی یانورو ژبو خلګ به په خپل مابین کی یو دبل په ژبه نه سره پوهیدل, له دی امله مختلفو ژبو  دخلګو په منځ کی نفرت پیدا کړی وو. یو پر بل یی بد ویل، په حکومت کی جنجال وو, د دولتی چوکیو پر سر جنجال وو , یو به ویل زه یم بل به ویل زه یم, یو د بل سره به یی شخړی وی او خوابدی به سول.
اصلاً په دی باره کی دپخوانیو پاچهانو یا پخوانیو حکومتونو ملامتی هم ده ځکه چی دوی باید په ټولو مکتبونو او ادارو کی یوه ملی ژبه کارولی وای. البته دا یوه ښکاره خبره ده چی په نورو ملکونو کی هم ډیر قومونه ژوند کوی چی رنګارنګ ژبی لری اما بیا هم یوه ملی ژبه لری.

طبعا هرڅوک اجازه لری چی په خپله مورنی ژبه خبری وکړی, تاسی ته به معلومه وی چی اضافه تر ۲۵۰  کالو راهیسی افغانی هندوان  او افغانی سکان په خپلو مورنیو ژبو خبری کوی  په مکتب کی او دنور افغان ولس سره بیا په افغانی ژبه خبری کوی. د هر چاچی ډیری ژبی زده وی هعه په ژوند کی ډیری اسانتیاوی لاس ته راوړی. موږ دفارسی, ازبکی اونورو ژبو سره تعصب نه لرو. ټول قومونه او دټولو بیلابیلو ژبو خلګ چی په افغانستان یا خارج کی زیږیدلی وی مور یا پلار یی افغان وی دا ټول یو افغان ولس دی.
یوه ملی ژبه دټول افغان ولس دپاره ډیره ضروری ده. موږ نه غواړو چی دافغانستان دښمن بیا افغان ولس او دافغانستان راتلونکی نسلونه په جنګ سره واچوی. یوه ملی ژبه ملی یووالی راولی یوه ملی ژبه ددښمن په مقابل کی دزورورتیا علامه ده. یوه ملی ژبه داوسنی او أینده نسلونو دپاره سوله اوخوشحالی راولی.  یوه ملی ژبه هغه نفرت دمنځه وړی چی دښمنانو دافغانانو په منځ کی اچولی دی یوه ملی ژبه دافغان ولس دیوبل سره دپوهیدلو په معنی ده. نوپرموږ ټولو افغان قومونو اودټولو ژبو پرخلګو باندی دافرض دی چی دافغانستان دپاره یوه ملی ژبه وکاروو یعنی هغه ژبه چی په پخوا وختو کی هم دملی ژبی په حیث ټاکل سوی وه او نوم یی پښتو دی.  موږ ټول افغان ولس باید پښتو ملی ژبی ته احترام ولرو, د ټولو مکتبونو تدریس او د ادارو رسمی ژبه باید پښتو وی, طبعاً مکتبونه کولای سی چی فارسی, انګلیسی یا بله ژبه دیو مضمون په حیث په درسی نصاب کی شامل کړی

.
طبعا به زموږ ددغه لیک څخه ځینی کسان چی فارسی یانوری ژبی وایی یوڅه ناخوښه وی ځکه نو موږ د هغو هیوادوالو څخه چی ژبه یی فارسی یا بله ژبه وی هیله کوو چی دوی هم باید فکر وکی چی دا کارد ټول افغان ولس دمشکل دحل کولو دپاره ضروری دی, په دی ډول سره داوسنی او راتلونکی نسل دپاره سوله اوخوشحالی منځ ته راځی.

په درنښت

به تاجیک ها، ازبک ها، افغان های عزیزما که به زبان های دیگر صحبت می کنند، خواهران و برادران گرامی،

خانم ها و آقایان محترم،

مدت ۴۴ سال است که در افغانستان درگیری ها دوام دارد. یکی از دلایل اصلی این درگیری ها وجود زبان های زیاد در افغانستان است. این مشکل بزرگی را برای مردم افغانستان و نسل های آینده ایجاد می کند زیرا دشمنان افغانستان از این موضوع برای اهداف خود سوء استفاده می کنند. در ۴۴ سال گذشته دیدیم که با وجود اینکه ما یک ملت افغان هستیم، در یک کشور و زیر یک پرچم زندگی می کنیم، اما دشمنان افغانستان ما را به تحت عنوان پشتو، فارسی و دیگر زبان ها تقسیم کرده و ما را با یکدیگر درگیر کرده اند. . در نتیجه بسیاری از مردم بی گناه کشته شدند. البته تا حدودی مردم افغانستان ما نیز مقصر هستند. ما زیرتاثیرتبلیغات دشمنان افغانستان وحدت ملی خود را زیر پا گذاشتیم و به دلیل اختلافات لسانی با یکدیگر جنگیدیم.

همانطور که می بینید، استفاده از دو یا چند زبان در افغانستان به این معنی است که افرادی که به زبان های پشتو، فارسی و سایر زبان ها صحبت می کنند نمی توانند یکدیگر را درک کنند. متاسفانه این موضوع منجربه نفرت متقابل، اتهامات و درگیری ها شده است. همیشه در داخل حکومت ها و بر سرمقام های دولتی اختلافاتی به وقوع پیوسته است. هر یک از طرفین درگیرخودرامستحق می دانست  و ادعا می کرد که حق به جانب است و به طرف مقابل تهمت می زد.

البته شاهان سابق و دولت های قبلی افغانستان نیز در این موضوع مقصر هستند، زیرا باید زبان ملی یکسان را به عنوان زبان آموزشی در همه مکاتب و زبان رسمی در تمام ادارات دولتی تعین می کردند. این یک واقعیت آشکار است که در کشورهای دیگر نیز اقوام زیادی وجود دارند که دارای زبان های مختلف هستند، اما باوجودآن چنین کشورها یک زبان رسمی یا یک زبان ملی برای کشورهای خود تعریف کرده اند.

البته هرفرد افغان اجازه دارد به زبان مادری خود صحبت کند. همانطور که می دانید، هندوهای افغان و سیک های افغان بیش از ۲۵۰  سال است که به زبان مادری خود در میان خود صحبت می کنند، اما در مکتب و با دیگر افغان ها به زبان افغانی مکالمه می کنند.آموختن لسان های متعدد تسهیلات زیادی را در زندگی فراهم می سازد. ما هیچ تعصبی نسبت به فارسی، ازبکی و سایر زبان ها نداریم. تمام اقوام و مردم افغان  به هر زبانی که صحبت می کنند چی درداخل یا خارج از  افغانستان به دنیا آمده باشند درصورتی که مادر یا پدرشان افغان باشند، آنها همه یک ملت افغان هستند.

زبان ملی یکسان برای همه مردم افغانستان بسیارضروری است. ما نمی خواهیم که دشمن افغانستان دوباره مردم  و نسل های آینده افغانستان را در جنگ های داخلی علیه یکدیگر درگیرکند. زبان ملی وحدت ملی را تضمین می کند. زبان ملی نشان دهنده قدرت ما در برابر دشمن است. زبان ملی تضمین کننده صلح و زندگی شاد برای نسل حاضر و آینده است. زبان ملی کینه ای را که دشمنان در میان افغان ها برانگیخته اند از بین می برد. زبان ملی وسیله ارتباط میان مردم افغانستان است. بنابراین، بر همه اقوام و مردم افغانستان، به هر زبان که حرف میزند ، فرض است که از زبان ملی افغانستان استفاده کنند، همان زبانی که در گذشته  نیزبه عنوان زبان ملی افغانستان تعیین شده بود. این زبان «پشتو» نام دارد. " همه ما در افغانستان باید به زبان ملی پشتو احترام بگذاریم. زبان تدریس در تمامی مکاتب و زبان رسمی در تمامی ادارات دولتی لازم است که پشتو باشد.

البته برخی از افرادی که به زبان فارسی یا هر زبان دیگری صحبت می کنند از این مقررات تا حدی ناراضی خواهند بود. بنابراین از افرادی که به زبان فارسی یا هر زبان دیگری صحبت می کنند، خواهش میکنیم که دراین مورد فکرکنند و مقررات مذکوررا برای حل مشکلات مردم افغانستان ضروری بدانند. از این طریق می توان به صلح و زندگی شاد برای نسل حاضر و آینده مردم افغانستان دست یافت.

بااحترام

An unsere lieben Tadschiken, Usbeken, anderssprachigen Afghanen, Schwestern und Brüdern,

Sehr geehrte Damen und Herren,

Die Konflikte in Afghanistan dauern seit 44 Jahren an. Einer der Hauptgründe für diese Konflikte ist, dass es in Afghanistan viele Sprachen gibt. Das stellt ein großes Problem für das afghanische Volk und die künftige Generation dar, da der Feind Afghanistans dieses Thema für seine Zwecke ausnutzt. In den letzten 44 Jahren haben wir erlebt, dass wir zwar ein afghanisches Volk sind, in einem Land und unter einer Flagge leben, aber der Feind Afghanistans hat uns unter den Namen Paschtu, Farsi und anderen Sprachen gespalten und gegeneinander in Kämpfen verwickelt.  Dadurch wurden zahlreiche unschuldige Menschen getötet. Natürlich unser Afghanisches Volk trägt auch Mitschuld daran. Wir haben auf Anregung des Feindes unsere nationale Einheit verletzt und bekämpften uns aufgrund sprachlicher Unterschiede gegenseitig.
Wie Sie sehen, führte die Verwendung von zwei oder mehr Sprachen in Afghanistan dazu, dass die Menschen, die  Paschtu, Persisch und anderen Sprachen sprechen, sich gegenseitig nicht verständigen konnten. Das führte zu gegenseitigen Hass, Vorwürfen und Konflikten. Es gab immer wieder Streitigkeiten innerhalb der Regierungen sowie über die Regierungsposten. Jede Konfliktpartei behauptete, der Herr im Haus zu sein und verleumdete die Gegenseite.  

Natürlich sind dafür aber auch die Ex-Könige bzw. frühere Regierungen mitschuldig, denn diese hätten eine einheitliche Nationalsprache als Unterrichtssprache in allen Schulen sowie offiziellen Sprache in alle Verwaltungsbehördern und öffentlichen Ämtern einführen sollen.  Es ist eine offensichtliche Tatsache, dass es auch in anderen Ländern viele ethnische Gruppen gibt, die zwar verschiedene Sprachen haben, aber trotzdem haben solche Länder jeweils eine einheitliche Amtssprache bzw. Nationalsprache für ihre Länder festgelegt.
 
Natürlich darf jeder Afghane in seiner Muttersprache sprechen. Ihnen dürfte wohl bekannt sein, dass afghanische Hindus und afghanische Sikhs seit mehr als 250 Jahren unter sich ihre Muttersprache sprechen, aber in der Schule und mit anderen Afghanen sich in afghanischer Sprache verständigen. Das Erlernen vieler Sprachen bringt im Leben viele Erleichterungen mit sich. Wir haben keine Vorurteile gegenüber Persisch, Usbekisch und anderen Sprachen. Alle Stämme und Menschen aller Sprachen, die in Afghanistan oder im Ausland geboren wurden und deren Mütter oder Väter Afghanen sind, sind alle ein afghanisches Volk.

Eine einheitliche Nationalsprache ist für alle afghanischen Menschen sehr wichtig. Wir wollen nicht, dass der Feind Afghanistans das afghanische Volk und künftige Generationen Afghanistans erneut in den Bürgerkrieg gegeneinander treibt. Eine Nationalsprache gewährleistet nationale Einheit. Eine Nationalsprache ist ein Symbol der Stärke dem Feind gegenüber. Eine Nationalsprache sichert Frieden und ein glückliches Leben für die gegenwärtigen und zukünftigen Generationen. Eine Nationalsprache vernichtet den Hass, den die Feinde unter den Afghanen geschürt haben. Eine Nationalsprache ist ein Mittel der Verständigung des afghanischen Volks miteinander. Deshalb ist es für alle afghanischen Stämme und Menschen aller Sprachen Afghanistans verpflichtend, eine Nationalsprache für Afghanistan zu verwenden, also die Sprache, die in der Vergangenheit als Nationalsprache Afghanistans festgelegt wurde. Diese Sprache heißt "Paschtu". Wir alle in Afghanistan müssen die Nationalsprache Paschtu respektieren, die Unterrichtssprache in allen Schulen und die offizielle Sprache in allen Verwaltungsbehörden und öffentlichen Ämtern muss Paschtu sein.

Natürlich werden einige Leute, die Farsi oder eine andere Sprache sprechen, mit diesem Schreiben etwas unzufrieden sein. Daher bitten wir die Leute, die Persisch oder eine andere Sprache sprechen, zu bedenken, dass diese Regelung notwendig ist, um die Probleme des gesamten afghanischen Volkes zu lösen. Auf diese Weise kann Frieden und ein glückliches Leben für die gegenwärtigen und zukünftigen Generationen des Afghanischen Volks erreicht werden.

Mit freundlichen Grüßen